Κορίτσια "καρφιτσωμένα" στις ανδρικές φαντασιώσεις.

Οι αφίσες των γαλλικών καμπαρέ εμπλουτίζουν τις ανδρικές φαντασιώσεις με πολύχρωμες εικόνες από χορεύτριες και τραγουδίστριες πού ποζάρουν γιά να προσελκύσουν τούς πελάτες των νυχτερινών κέντρων.
Τα υπέροχα πόστερ του Toyloyse - Lautrec για το Moulin Rouge έχουν ήδη προλειάνει το έδαφος, λίγα χρόνια νωρίτερα.
Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα.

Πιό πολύ μάλιστα οι εργάτες, για να τις βλέπουν και να ελπίζουν ότι αυτές οι χάρτινες κούκλες θα ζωηρέψουν τη βαρετή τους καθημερινότητα.
Ε λοιπόν, αυτές οι σαγηνευτικές κοπέλες τα καταφέρνουν πανηγυρικά!! Ο συνδυασμός της - δήθεν - αφέλειας και της ερωτικής πρόκλησης που προβάλλουν, φαίνεται η ανταπόκριση που γνωρίζουν ξεπερνά κάθε προσδοκία. Στη δεκαετία του Β' Παγκοσμίου πολέμου, οι εικονογράφοι δεν προλαβαίνουν τη ζήτηση.

Είναι ασφαλώς κι αυτός ένας τρόπος για να εμψυχωθούν οι Αμερικανοί φαντάροι και να διατηρήσουν το ηθικό τους ακμαίο στα χαρακώματα. Αυτοί αποτελούν στην ουσία και το πρώτο ευρύ κοινό τους.
Ψυχαγωγικός λοιπόν ο ρόλος των κοριτσιών, όσο και παρηγορητικός σε χαλεπούς καιρούς.

Τα κορίτσια κατακλύζουν τα νεανικά και φοιτητικά δωμάτια, τις νταλίκες και πολλούς άλλους χώρους ....
Πολλοί δημιουργοί ασχολούνται με το συγκεκριμένο είδος, σε μια εποχή που θεωρείται "χρυσή" για την αμερικανική τέχνη της εικονογράφησης και το κάνουν με επαγγελματισμό και με εξαιρετική επιτυχία.
Ορισμένες απο τις μεγάλες υπογραφές που συναντούμε είναι ο Bill Medcalf, ο Earle K. Bergey, ο Harry Ekman. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν αναμφίβολα οι χάρτινες κοπέλες του Alberto Vargas.
Ως εικονογράφος ενός "hot" μουσικού περιοδικού του Μπρόντγουέϊ, ο Vargas καταλαβαίνει ότι όταν το περιοδικό Esquire τον προσλαμβάνει, θέλει κάτι ιδιαίτερο από αυτόν, καινούργιο, πρωτότυπο. Πράγματι του ζητά να σχεδιάσει όμορφες κοπέλες που να είναι σέξι αλλά όχι χυδαίες, που να μην είναι γυμνές αλλά όχι και ντυμένες, που να είναι έτσι αλλά και αλλιώς ....
Εκείνος βάζει τα δυνατά του και οι αισθησιακές καλλονές του γίνονται ανάρπαστες.

Ακολουθούν διαφημίσεις για μαγιό, τράπουλες και προσωπικά ημερολόγια. Ξαφνικά, τα pin-up κορίτσια είναι παντού.
Η "εισβολή" τους, τόσο καλοδεχούμενη απ' όλα τα αρσενικά, είναι ολοκληρωτική. Τα κορίτσια αυτά λοιπόν με το αλαβάστρινο δέρμα και τα χυμώδη στήθη, δείχνουν μια συστολή που είναι κάτι παραπάνω από γοητευτική.
Είτε έχουν απλώς τη φούστα τους ανασηκωμένη για να φανούν οι ζαρτιέρες, είτε φορούν τα ερεθιστικά μπικίνι τους, είτε είναι γυμνόστηθα.
Οποιαδήποτε κι αν είναι η στάση που παίρνουν στη φαντασία των δημιουργών τους, ο αισθησιασμός που αποπνέουν δεν έχει καμία σχέση με το πορνό. Είναι τα ζουμερά θηλυκά που καταφέρνουν να υπνωτίζουν τους άνδρες δίχως να γίνονται πρόστυχα. Μοιάζουν με γυναίκες της διπλανής πόρτας που μαγειρεύουν, πλέκουν, κάνουν μπάνιο, μιλούν στο τηλέφωνο ή ψωνίζουν .... κι ωστόσο είναι τόσο θηλυκές !!

Οι δεκαετίες του 1950 και 1960, στο δρόμο που χάραξαν οι προηγούμενες, ξεχειλίζουν κι αυτές από την pin - up σεξουαλικότητα, που τώρα απεικονίζεται με ποπ χρώματα και έντονα, παράξενα μοτίβα. Στη δεκαετία του 1970 η θέαση του γυμνού είναι πλέον τόσο εκτεταμένη, όσο και η καλά οργανωμένη εμπορευματοποίησή του. Τα pin - up girls είναι πάντα εδώ φυσικά.
Με το πέρασμα του χρόνου, τη σκυτάλη παίρνει η μόδα, μεταμορφώνοντας με τη σειρά τους τις γυναίκες επαγγελματίες μοντέλα σε pin - up girls (στις μοντέρνες τουλάχιστον εκδοχές τους), για χάρη των μεγαλύτερων σχεδιαστών και φωτογράφων.

Ο τύπος του pin - up girls, ως πρότυπο θηλυκότητας παραμένει ψηλά στο βάθρο των ερωτικών επιθυμιών και ονείρων, μέχρι σήμερα.
Μόνο που δεν είναι το ίδιο φρέσκος και δροσερός όπως άλλοτε. Πρώτα - πρώτα, τα pin - up girls της εποχής μας έχουν σάρκα και οστά, φήμη, δόξα και βγάζουν πολλά χρήματα !!

Το vintage στιλ που υιοθετούν συχνά πυκνά για λόγους μάρκετινγκ και διαφήμισης, μόνο απομίμηση των γνήσιου outfit των pin - up girls θα μπορούσε να θεωρηθεί.



Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου